Sosyal Anksiyete Bozukluğu Tedavisi

• Psikoeğitim
• Aile dinamiklerinin ele alınması/aile tedavisi
• İlaç tedavisi
• Sosyal beceri eğitimi
• Spor/ aktivite
• Drama;aktivitelerden ayrı tutuyorum; duyguları tanıma, ifade etme, empati, rol playing gibi bir çok faydalı teknikleri içinde saklayan bir etkinlik bence!

EBEVEYN TUTUMLARI

1- Koruyucu Kollayıcı Ebeveyn Tutumu

Aman düşer gibi kaygılı yaklaşımlar ya da çocuğun yapabildiği şeyleri onun yerine anne babanın yapması çocuğun girişkenliğini engeller

Bu bireyler özgüvensiz olur ve hayatları boyunca birisi ona yardım etmeden başaramayacakları korkusu yaşayabilirler

Bir de ergenlikte bu tutumu arkadaşları yanında yaparsanız “rezil oldum” algısı,

”süt/anakuzusu” etiketi! Eyvah eyvah...

Evde çocuğunuza sorumluluk verin Aşırı müdahalelerden kaçının

2- Mükemmelliyetçi / Eleştirel Ebeveyn Tutumu

Anne/ baba 80 aldım. Neden 100 almadın??

Lütfen çocuklarınızı çabasından dolayı takdir edin

Anne-baba tarafından takdir görmeyen bireyler bunu dışarda arar ya da vazgeçer ve hep bir yetersizlik hissi taşır

Beğenilmek adına uygunsuz davranışlar, riskli arkadaşlıklar kurabilir!

Ya da beğenilmeyi haketmediğini kabul eder ve içe kapanır!

Çocuğunuz mükemmel olmak zorunda

değil, kapasitesini aşan beklentileriniz olmasın!!!

3- Çocuğu Yok Sayan Ebeveyn Tutumu

Sen küçüksün karışma, bu konu seni ilgilendirmez gibi çocuğa hiç söz hakkı tanınmaması

Güvenli limanı olan ailesinin yanında konuşamayan bir çocuk, yabancılarla nasıl konuşabilir?

Ailesi dinlemiyor, onlar neden dinlesin!

Büyüdüğü zaman ise dersleri nasıl, eve ne zaman geliyor! Sınırsız ilgisiz bir ortam oluşabiliyor!

Evdeki bazı kararlarda çocuğunuzun fikrini sorun ve Onu dikkatli dinleyin!!

4- İntrusif Ebeveyn Tutumu

girici, dalıcı ebeveynler; bireye fırsat tanınmaz

Bununla o kadar çok karşılaşıyoruz ki çocuğa soru soruyorum, anne cevap veriyor! Çocuğa zaman tanıyın! Hem merak etmeyin! O anlatamadıklarıyla o kadar çok şey anlatıyor ki bize

5- Aşırı Kuralcı/ Baskıcı Ebeveyn

Tutumu

Bu ailede hata yapma lüksünüz yoktur, esneklik yoktur, bol bol ceza kesilir! genelde bu bireyler pasif olurlar!

Sosyal Ank. Boz.da ya da performans kaygısında yanlış yapma korkusu sıktır.

6- Tehdit/Korku Kültürüyle Çocuk Yetiştiren Ebeveyn Tutumu

Akıllı olmazsan senin annen olmam!!! Ne korkunç!! ufacık bir kalbi sevginizden yoksun bırakmakla tehdit ediyorsunuz.

O zaman derste de yanlış yaparsa öğretmeni de onu sevmeyebilir, en iyisi parmak kaldırmamak değil mi!!

Gürültü yaparsan kızarlar, ne yaramaz çocuk derler

”sosyal fobide başkaları ne der kaygısı oluyordu değil mi”

7- Aşağılayan/ Etiketleyen Ebeveyn Tutumu

Beceriksiz, pısırık... hatta argo tabirler; seni aptal vs...Bu tutumun dozu aşarsa bu bir duygusal istismardır unutmayın

Bebek misin, Erkekler ağlamaz,peki ne yapar? Erkek adam bağırıp, yumruğunu masaya mı vurur!(biraz kızdım galiba) Üzgünsün sanırım diyerek, bir dinle çocuğun neden ağlıyor?

8- Sürekli Kıyaslayan Ebeveyn Tutumu

çocuğu hırslandırmak, motive etmek adına yapılan

olumlu hiç bir etkisi olmayan yaklaşımdır

Her çocuk ve aile biriciktir

Başka Neler Yapılabilir?

Depresyon tedavisi postunda paylaştığım 6 madde geçerli!!! Özellikle 4D TEKNİĞİ

Ayrıca sosyal anksiyete bozukluğunda üzerine gitme- maruziyet çok önemli!! Bu konuda çocuğun motive edilmesi önemli ama baskı olmamalı!!

Örneğin sınıfta hergün yeni bir arkadaşına selam vermek, bu aşama tamamsa nasıl olduğunu sormak gibi aşama aşama egzersiz planı yapıp çizelge tutmak

Eğer anksiyetesi yoğun bunu aile ortamında dahi yaşıyorsa;Evde belirli aralıklarla istemediği bir durumu konuşmak, hayır diyebilmek

Peki Aileler Ne Yapabilir?

• Bahsettiğim tutumlardan kaçının
• utangaç, konuşmaz gibi başkalarının yanında etiketlemeyin
• çocuğun yerine konuşmayın
• sözel ya da elinizle çocuğu “Hadi konuş”diye öne atmaktan, dürtüklemekten vazgeçin
• arkadaşlarının ailesi ile tanışın küçük gruplar halinde evinize davet edin; etkileşim için fırsat oluşturursunuz
• evde bazı sorumluluklar verin, yaptığı işi beğenmeyip arkasından tekrar yapmayın!! Önemliyse Bir başka gün yaparsınız!
• Çocuğunuzu dinleyin, çabasını takdir edin, önemli olan kazanmak değil yarışmaktır