Beslenme sorunları önemli bir konu olduğu için bütüncül yaklaşım gerekmektedir.Öncelikle altta yatan bir tıbbi sorun var mı? Ya da çocuğun boy kilo gelişimi standart ölçülerin gerisinde mi? Değerlendirilmelidir.
Yemek yemek insanların hatta tüm canlıların ilkel içgüdüsel bir ihtiyacıdır. Bu nedenle sağlıklı gelişen bir çocukta sağlıklı beslenme güdüsünün gelişmesi beklenir.
Anne ile bebek arasında beslenme ile başlayan ilişki, sonrasında bağımsızlığın başladığı 2-5 yaş döneminde anne-baba tutumu çocuğun beslenme örüntüsünün temellerini oluşturur
Sıklıkla beslenme sorunları okul öncesi dönemde başlar ve bazen hayat boyu bu örüntü devam edebilir.
Şunu unutmamak gerekiyor anne- babanın bu dönemdeki kaygıları, tutumları “iştahsız çocuk diye zorla yedirilen bir çocuğun, açlık-tokluk sinyallerine yabancılaşmasına, fazla beslenmesine ve sonrasında obeziteye neden olabilmektedir
Bu şikayetle gelen annelere ilk sorum:
Gerçekten yemiyor mu?
Yoksa sizin istediğiniz kadar mı yemiyor?
Toplumumuzda bebek ilk doğduğu andan itibaren beslenme ile ilgili anne üzerinde hep bir baskı vardır? Bebek ağladı mı? yeterince beslemiyor musun?çocuk aç
Bu nedenle çoğunlukla iyi anne olma algısı=çocuğunuzun iyi beslenmesinden geçiyor!!
Peki Bunun Ne Zararı Var?
Bu durum sizde kaygı yaratıyor ve çocuğunuzun beslenme ile ilgili ipuçlarını kaçırmanıza neden olabiliyor!!!
Sonuç olarak; Yemek sırasında çocuk doymasına rağmen ısrarcı olmak ya da ağzına zorla bir şeyler tıkıştırmak gibi tutumlar sergilenebiliyor.
Bunu da ye, bak yemezsenle başlayan polis amca gelir, hastalanırsan doktor iğne yapar gibi uzayan bir tehdit listesi!!!ne dönüşüyor
Ya da yersen sana şunu alırım gibi uygunsuz ödül sistemi kullanımı( bu arada, bu ödül değil= rüşvettir) da sık kullanılıyor.
Bu ebeveyn tutumu “Kontrol Edici Beslenme Yöntemi” olarak adlandırılır. Ve en sık görülen beslenme tarzıdır.
Kısa vadede işe yarıyor gibi görünse de;
Zamanla çocukta yemekle ilgili travma, yemeyi reddetme, gergin stresli bir yemek sofrası ve mutsuz bir aile tablosuna dönüşebiliyor
Yapılan birçok çalışmada beslenme sorunları ebeveyn tutumuyla ilişkili bulunmuştur.
Diğer ilişkili tutumlar;
Aşırı Hoşgörülü Besleme Yöntemi; kontrol çocuktadır, sınır koymada sorunlar vardır.
çocuk ne isterse o yapılır ve yedirilir. çocuk yemediğinde aile sürekli alternatifler sunar
İhmalkar Besleme Yöntemi; aile çocuğun beslenmesiyle ilgilenmez, çocuk ne bulursa onu yer! Aslında sadece beslenme değil; çocuğun fiziksel ve duygusal ihtiyaçları da ihmal edilir
Önerilen besleme yöntemi Sorumluluk Alan Beslenme Yöntemi
3N1N KURALI
NERDE
NE ZAMAN
NE YENECEĞİNE
Ebeveyn karar verirken
NE KADAR
Yiyeceğine çocuk karar vermeli
Beslenme sorunları gelişimi normal olan çocuklarda dahi %25-45 oranında görülürken, gelişim geriliği olan çocuklarda %80 civarıdır.
Beslenme problemleri; iştahsızlık, seçici gıda alımı, gıda alımından korku olarak 3 temel alandadır
Çocukluk yaşında başlayan beslenme problemleri ilerleyen dönemlerde de devamlılık gösterebilmektedir
Başka Faktörler Ne Olabilir ?
1-Duyusal hassasiyet; tat,koku,görsel, kıvam olarak duyarlılık
2- Çocuğun travmatik beslenme öyküsü(boğazda gıda takılması, şiddetle yedirilmeye çalışılması gibi)
3-Ara öğünlerde; besin değeri düşük gıdalarla doyma
4- Öğün sırasında; TV, tablet, oyuncak gibi aşırı uyaranlar verilmesi
5- Pika; kağıt, toprak gibi besin değeri olmayan maddelerin yenilmesi
6-Beden Algısı Bozukluğu, Anoreksiya Nervoza, Depresyon, Kaygı Bozukluğu gibi psikiyatrik hastalık varlığı
7- Besin Allerjisi
8- Anatomik, fizyolojik sorunlar ya da hastalık varlığı